Het verhaal van Edwin Dangremond
De vrijwillige brandweer is voor voortgezet onderwijs docent Edwin een way of life
Voor Edwin (52) is het een way of life om bij de vrijwillige brandweer te zijn. In principe is hij dag en nacht beschikbaar om uit te rukken en hulp te verlenen aan de inwoners van Holten. Mocht hij een keer niet kunnen, dan kan hij in het rooster zien hoeveel vrijwilligers er zijn en kan hij zich afmelden. Je hoeft natuurlijk niet altijd beschikbaar te zijn. Maar als zijn pieper gaat, dan piept hij er graag tussenuit. Bovendien is die pieper soms een mooie uitweg. Als hij ergens is, waar hij eigenlijk niet wil zijn, is hij blij als de pieper gaat.
Klaar voor de start
“Autosleutels liggen klaar. De auto staat met de neus de goede kant op, zodat ik altijd kan wegrijden. Vriest het? Dan leg ik een doek op mijn voorruit. Ik ben overal op voorbereid, om zo snel mogelijk naar de kazerne te kunnen gaan. Mocht ‘s nachts mijn pieper gaan, dan ligt mijn kleding klaar naast mijn bed. Mijn vrouw staat ook direct op. Ze doet de achterdeur open en binnen een paar minuten ben ik bij de kazerne.”
“Ik ga niet zomaar weg, achtervang voor de leerlingen is geregeld.”
Edwin
Goede afspraken met school als de pieper gaat
“In het dagelijks leven ben ik docent natuurkunde en techniek op het voortgezet onderwijs. Op mijn werk heb ik goede afspraken gemaakt voor het geval mijn pieper gaat. Ik ga niet zomaar weg, als de leerlingen een toets maken. Dat kan gewoon niet. Dan druk ik op ‘rood’ op de pieper. Maar als de pieper tijdens de les gaat, dan weten de leerlingen dat ik weg moet. Ik meld dan nog snel aan de onderwijsassistent, dat ik naar de kazerne moet. Zij vangt de leerlingen op. Mocht ik tijdens een leswisseling weg moeten, dan worden de leerlingen direct geïnformeerd dat ik niet aanwezig ben. De leerlingen zijn ook zeker geïnteresseerd in mijn werk als vrijwilliger bij de brandweer. Vaak als ze een sirene horen, vragen ze me in die week of ik in die brandweerauto zat. Die betrokkenheid is erg leuk. Tijdens mijn lessen betrek ik af en toe het werk van de vrijwillige brandweer erbij. Dan geef ik demo’s hoe snel er brand in een huis kan ontstaan of wat je moet doen als je bijvoorbeeld de vlam in de pan hebt.”
Extra BHV’er
“Als je de opleiding van de vrijwillige brandweer hebt voltooid, ben je direct een BHV’er (Bedrijfshulpverlener). En daar zijn ze op school ook blij mee. De kennis die ik bij de vrijwillige brandweer heb opgedaan, zet ik ook in op school. Zo controleer ik de brandblussers, de vluchtroutes en oefen ik bij de kazerne de onderdelen van de BHV. Dan hoef ik dat niet via school te volgen. Heel praktisch.”
Twente Safety Campus
“Voor de leerlingen organiseer ik ook een bezoek aan de Twente Safety Campus in Enschede. Daar tref je onder andere het brandweer oefencentrum Troned en de Risk Factory, de plek waar leerlingen meer leren op het gebied van veiligheid. Maar waar ze ook meer inzichten krijgen hoe je bijvoorbeeld met hulpdiensten omgaat. De brandweer is bij deze leermomenten betrokken. Op deze manier combineer ik mijn vrijwilligerswerk met het onderwijs. Een zinvolle wisselwerking.“
“Ik voelde me even de opa van de opleiding, maar dat viel natuurlijk reuze mee.”
Edwin
Nooit te oud om bij de vrijwillige brandweer te gaan
“Toen ik 50 jaar was, ben ik pas bij de vrijwillige brandweer begonnen. Ik zag een spandoek in Holten hangen, waarop stond dat de brandweer vrijwilligers zocht. Ik ben sportief, houd van actie, wil altijd mensen helpen, dus dacht dat lijkt me wel een dynamische wereld waarin ik pas. Ik voelde me even de opa van de opleiding, maar dat viel natuurlijk reuze mee. Dus zelfs als je 50 jaar bent, kun je aan de slag bij de vrijwillige brandweer!”
Bezoek de pagina Lees hier de verhalen van andere brandweervrijwilligers