Dag van de Vrijwilliger: vrijwilligers van Brabant-Noord, bedankt!

Vandaag is het de nationale Dag van de Vrijwilliger. Zonder vrijwilligers is er geen Brandweer Brabant-Noord, daarom zetten wij op deze dag onze 870 brandweervrijwilligers extra in het zonnetje en spreken we onze waardering voor hen uit. Vrijwilligers, bedankt dat jullie er zijn! We hebben drie vrijwilligers gevraagd hoe zij hun hart zijn verloren aan Brandweer Brabant-Noord. Bij de een werd het er met de paplepel ingegoten en de ander hoopt dat haar dochter als derde generatie bij de vrijwillige brandweer wil.

Hans van der Heijden (postcommandant Nistelrode) & Rens van der Heijden (vrijwilliger Nistelrode)

Vader Hans en zoon Rens zitten samen bij post Nistelrode. Hans al 32 jaar als postcommandant en Rens nu twee jaar als manschap. Naast dat ze elkaar wekelijks op de post zien, werken ze ook allebei voor Veiligheidsregio Brabant-Noord. Hans als adviseur Brandveilig leven en Rens als medewerker I&A.

Op de vraag of de liefde voor de brandweer er bij Rens met de paplepel in is gegoten, zegt Hans trots: “Jazeker! Toen ons Rens geboren werd, zat ik al bij de brandweer. Veel van mijn ploegleden hadden kinderen in dezelfde leeftijd. Tijdens bijeenkomsten, zoals de nieuwjaarsreceptie en met sinterklaas waren de kinderen op de kazerne te vinden.” Rens kijkt naar zijn vader alsof het de dag van gister is. “We trokken dan de uitrukpakken van onze ouders aan en speelden met elkaar in de brandweervoertuigen.” Maar Rens en zijn zusje waren niet alleen op de kazerne te vinden. “Ook tijdens de brandweerwedstrijden stonden we langs de kant in de brandweerpakken die ons mam speciaal voor ons had gemaakt.”

Hans: “thuis is het pap, op de kazerne is het Hans”

Hoe is het om als vader en zoon bij dezelfde post te zitten? Rens: “Dat gaat eigenlijk heel goed. Bij de brandweer voelt ons pap niet als mijn vader, maar gewoon als postcommandant. Zo krijg ik informatie gelijktijdig met de rest te horen, op de kazerne.” Waarop Hans reageert: “Thuis is het pap, op de kazerne Hans. Net zoals voor alle andere postleden. En zo hoort het ook. Rens is voor mij op de kazerne gelijk als alle anderen. Wel fietsen we bijna altijd samen naar de oefenavond.” Een ding vindt Rens wel een gemiste kans. “Wel vind ik het jammer dat ons pap niet meer repressief is, ik had het leuk gevonden om samen met hem nog een keer een inzet te kunnen draaien.”

Iris Schellings (vrijwilliger Berlicum, moeder en dochter van oud postcommandant Berlicum)

Iris zit al 18 jaar bij post Berlicum als manschap. Ook haar liefde voor het brandweervak komt niet uit de lucht vallen.

“Mijn vader zat al bij de vrijwillige brandweer toen ik geboren werd. Het ging thuis vaak over de brandweer en ik kreeg als kind veel mee. De leuke dingen dan hé. Dit zorgde ervoor dat mijn passie voor de brandweer steeds groter werd.” De vader van Iris is Henk Bissels, oud postcommandant van Berlicum. “Toen het moment daar was dat ik bij de vrijwillige brandweer kon, was mijn vader postcommandant. Mijn vader zei: ‘solliciteer maar als ik op vakantie ben en als je op gesprek mag, plannen we dat ook in als ik er niet ben. Dan kan er ook nooit gezegd of gedacht worden dat jij een voorkeurspositie hebt.’ Een vader als postcommandant was niet altijd even makkelijk. Brandweercollega’s dachten vaak dat ik alles al wist, terwijl er bij ons thuis juist niet over gesproken werd. Ik hoorde het nieuws altijd gelijk met de rest van het team.”

Iris: “mijn vader zei: solliciteer maar als ik op vakantie ben”

Iris is naast dochter van oud postcommandant, ook moeder van een kleine meid en in verwachting van een tweede. “Om moeder en brandweervrijwilliger te zijn is geweldig en bijzonder. Het is goed te combineren, maar soms kan ik noodgedwongen niet mee uitrukken als we voor onze dochter geen oppas hebben. Maar hier hebben vaders ook mee te maken en daar is binnen de post alleen maar begrip voor.” Of haar dochter de liefde voor de brandweer ook meekrijgt, antwoord Iris: “Zeker, als ze de sirene van de brandweer hoort zegt ze altijd: mama mee? Ik zou het bijzonder vinden als zij dezelfde passie ontwikkelt voor de brandweer als haar moeder en opa. Drie generaties brandweer, dat is toch geweldig.” Op dit moment rukt Iris niet mee uit, omdat ze in verwachting is van een tweede kindje. “Het is lastig als de pieper gaat en je niet mee kan, maar ach, het is voor een goed doel!”

12 van onze 38 brandweerposten in een collage

Post Boxtel, Lith, Uden, Grave, Heeswijk-Dinther, Sint-Michielsgestel, Nistelrode, Heusden, Megen, Berlicum, Vlijmen en Helvoirt.