Het is donderdagmiddag rond 4 uur als een boer de brandweer belt met de boodschap: “Mijn paard verdrinkt.” Zijn Belgische trekpaard van meer dan negenhonderd kilo, dat ook nog drachtig blijkt te zijn, zit achter de dijk vast in het slik van de vaargeul van Noordpolderzijl.
Henk Jansen, bevelvoerder bij Brandweer Uithuizen, spoedt zich na de alarmering naar de kazerne. “Ik dacht meteen: dit wordt wel een uitdaging. Omdat het zo’n groot paard was, zijn we gelijk met acht mensen die kant opgegaan. En ik zei tegen de manschappen: we moeten alles mee: waadpakken en de paardenbroek.” Ook schakelt Henk de hulp in van een andere boer, die een verreiker heeft: een soort kraan waarmee het dier uit het slik getrokken kan worden. Intussen gaat ook het OVRT (oppervlaktereddingsteam) van Brandweer Delfzijl richting de vaargeul, want zij hebben een speciale slikslee die is te gebruiken bij reddingsacties op het slik.
Eenmaal ter plaatse maakt de ploeg van Uithuizen een plan. Het blijkt geen gemakkelijk klusje: de vaargeul is lastig te bereiken en het slik is heel zacht waardoor je er zo in wegzakt. En dan wordt het ook nog eens vloed. De ploegen hebben de tijd tot ongeveer half 7, anders kan het paard verdrinken.
Henk: “Het plan was om het paard met behulp van brandweerslangen uit het slik te trekken. De uitdaging was vooral om de slangen onder zijn voorpoten door te krijgen. Maar omdat een Belgisch trekpaard zo’n forse buik heeft, was dat nog niet zo simpel. Gelukkig hebben we een speciale haak die we voor dit soort klusjes kunnen gebruiken. Die heeft een handvat en dan kun je de slang er zo onderdoor trekken. Er is iemand op een slikslee naar het paard toegegaan en uiteindelijk is het gelukt, met hangen en wurgen.”
En dan is het tijd om te trekken. Met vereende krachten en met behulp van de verreiker lukt het om het paard uit het slik te trekken. Als het paard weer op zijn benen staat begint het publiek dat zich heeft verzameld op de dijk, spontaan te klappen. Ook de brandweer is opgelucht: “Het had geen half uur langer moeten duren, het water begon al te stijgen.”
Het dier wordt gelijk door de ploeg afgespoeld. “Daarna moesten we ons eigen materiaal nog schoonmaken, want alles zat natuurlijk onder de modder. Dat was nog wel even een klusje. Al met al kijken we terug op een bijzondere inzet; zoiets hebben we nog niet vaak meegemaakt. Mooi dat we het paard en het veulen met zijn allen hebben kunnen redden.”