Dit is Naomi.
34 jaar, leerkracht speciaal basisonderwijs, moeder van twee jonge kinderen, ontwerper vastgoed 3D-impressies én brandweervrijwilliger
Doordeweeks is het altijd een drukke ochtendspits bij Naomi Mills thuis. Eerst samen met haar man hun twee kinderen van 4 en 5 op tijd op school afleveren, om daarna snel naar haar eigen werk te racen. Waar 15 andere kinderen op haar wachten. Als leerkracht in het speciaal basisonderwijs is het behoorlijk aanpoten. Toch heeft ze na het werk altijd energie om uit te rukken als de pieper gaat. Want ze is ook brandweervrijwilliger.
Door een tip van haar voetbaltrainer meldde Naomi zich 10 jaar geleden aan bij de vrijwillige brandweer. Na een ongeluk waarbij ze met 80 km per uur tegen een boom belandt en door de brandweer wordt bevrijd krijgt ze een heldere gedachte. Stel dat er nu niet genoeg vrijwilligers zijn? Wie had haar dan gered? Ineens denkt ze weer aan haar voetbaltrainer die altijd vertelde over de vrijwillige brandweer. De beslissing is snel gemaakt: ze meldt zich aan bij de brandweer in Klundert. “Al red ik er één leven mee, dan is dat al genoeg”, concludeert Naomi.
Zo gestructureerd als haar werk verloopt bij het werken met onder andere autistische kinderen, zo onvoorspelbaar is het werk bij de brandweer. Juist die actie en het avontuurlijke vullen het aan. “Tijdens mijn studie aan de PABO ben ik al gestart met de opleiding tot Manschap. In 2016 rondde ik mijn studie af én behaalde ik mijn diploma bij de brandweer. Een lekkere drukke tijd, maar daar hou ik van”, zegt Naomi. En dat blijkt wel, want naast haar werk in het onderwijs en bij de brandweer helpt ze ook haar man mee bij zijn aannemersbedrijf. “Ik maak 3D-tekeningen van woningen of panden om de mogelijkheden na een verbouwing zichtbaar te maken. Klanten krijgen daardoor een beter beeld van het resultaat en kunnen daarmee bewustere keuzes maken tijdens het proces.”
Andersom helpt haar man haar weer zodra de pieper gaat. De eerste keer dat hij bij Naomi thuis kwam wist hij al dat hij te maken had met een enthousiaste brandweervrijwilliger. Er kwam een melding binnen en wég was ze. “Gelukkig zat hij er nog bij thuiskomst”, grapt ze. “Mijn man zegt altijd dat mijn benen aan mijn pieper verbonden zijn. En dat klopt, zodra ik uit mijn werk kom, zet ik de pager weer op ‘beschikbaar’.” Soms levert dat wel hilarische situaties op als ze zich als een speer naar de kazerne snelt. “Ik verschijn in de meest rare outfits. Zo had ik een keer net rietjes in mijn haar gedaan om krullen mee te maken. Dat zag er natuurlijk best wel gek uit!”
Het werk als brandweervrijwilliger geeft haar enorm veel voldoening. En als ze na een intensieve dag op school naar de oefenavond gaat, krijgt ze meteen weer energie als ze de kazerne binnenstapt. De verbondenheid met het team, het sociale element én natuurlijk het redden van mens en dier. Dat zijn de waardevolle aspecten waarom Naomi het vak als brandweervrijwilliger koos. Volg jij ook?