Al op zijn achttiende besloot de nu 28-jarige Pieter de Bijl zich aan te sluiten bij de vrijwillige brandweer. Pieter is een echte doener en werkt in de bouw. Maar gaat zijn pieper, dan snelt hij naar post Lith om samen met zijn brandweercollega’s te hulp te schieten.
Pieter werkt in het aannemersbedrijf van zijn ouders. Juist daar kwam hij in aanraking met de brandweer. “Ze kwamen op ons bedrijfsterrein een oefening uitzetten. Eén van de vrijwilligers vroeg toen met een lach of het ook iets voor mij zou kunnen zijn. Ik besloot te kijken bij een oefening en ben nooit meer weggegaan!”
In de bouw is Pieter gewend fysiek zwaar werk te doen. “Ik ben een doener. Tijdens een uitruk voel je wel een beetje adrenaline, maar ik haal de meeste voldoening uit het helpen van mensen. Dat ik in de bouw werk, is soms een voordeel. Bij een woningbrand kan mijn bouwkundige kennis van pas komen.” De komende twee jaar gaat Pieter een opleiding volgen om door te groeien naar de rol van bevelvoerder. “Dan zit ik voorin de brandweerwagen, heb ik contact met de meldkamer en stuur ik de ploeg aan bij een uitruk.”
Gemiddeld is Pieter één avond per week bezig met een oefening of een bijeenkomst van de brandweer. “En dan heb je nog de uitrukken zelf. Ik kan er niet altijd bij zijn, maar negen van de tien keer wel. Ik werk overdag in Lith en omstreken, waardoor ik snel op de kazerne kan zijn. Dat is mijn voordeel.” Of hij nog een tip heeft voor mensen die twijfelen of dit vrijwilligerswerk iets voor ze is? “Spreek ons aan en kom een keertje kijken bij een oefenavond. Brandweermensen laten met plezier zien wat hun vak inhoudt. Zo krijg je een goed beeld van wat jou eventueel te wachten staat als vrijwilliger. In dit werk beteken je veel voor de gemeenschap.”
