Dit is Erik.
58 jaar, fruitteler, vader, voorzitter voetbalclub én brandweervrijwilliger
Kersen, frambozen, pruimen, bramen. Ze gaan allemaal door de handen van Erik de Weijer bij zijn fruitteeltbedrijf in ‘s Gravenmoer. In de periode van april tot september is hij daar continu in de weer. En als hij niet op zijn land te vinden is, is hij bij de voetbalclub. Of met spoed op weg naar de kazerne in het dorp. Want Erik is ook brandweervrijwilliger.
Erik houdt niet van stilzitten. Van het vroege voorjaar tot het eind van de zomer is het alle hens aan dek voor de zelfstandig ondernemer. Dan is hij druk in de weer in zijn eigen fruitboomgaard. “Vooral in de zomermaanden is het pieken. De pruimen gaan dan naar een veiling, de rest wordt aan huis verkocht. Iedere middag en de weekenden sta ik samen met mijn vrouw in de winkel. En in september help ik ook mee met het oogsten van appels en peren bij een bedrijf van een collega. De avonden zijn vaak gevuld met bestuursvergaderingen bij de voetbalclub en de wekelijkse oefenavond bij de brandweer. In de zomer ben ik trouwens altijd beschikbaar voor de brandweer. Dat is handig, want dan is juist het merendeel van het team op vakantie.”
“Ik ben niet voor het spektakel bij de brandweer gegaan”, vertelt Erik, “maar meer om iets voor het dorp te doen. Met elkaar dingen voor elkaar krijgen, dat vind ik belangrijk en drijft mij. Ik woon al mijn hele leven in het dorp en besloot me op mijn 28e aan te melden als brandweervrijwilliger. Wat mij trok was het sociale aspect. Ik wil graag samen met anderen iets doen voor de mensen in het dorp, zo kan ik het verschil in de samenleving maken. Het is echt dankbaar werk. Ik krijg ook regelmatig vragen van dorpsbewoners over brandveiligheid. Met praktische tips help ik ze dan graag. En ook na een redding komen ze soms langs om me te bedanken.”
Maar hoe druk het ook is, op zaterdagmiddag gaat de pieper uit. Dan is Erik op de voetbalclub van ’s Gravenmoer te vinden. Daar zet hij zich al jaren als voorzitter in voor het reilen en zeilen van de club. “Daar ben ik toch nauw bij betrokken. Op deze middagen wil ik er voor de club en de mensen zijn. En dan kan je ook een biertje drinken. Ik kan het werk als brandweervrijwilliger op dat moment ook goed loslaten.”
“Nu ik iets ouder ben, doe ik wel een stapje terug. Toen ik jonger was probeerde ik met iedere uitruk mee te gaan. Dat is wat minder geworden. Want ik heb meer bezigheden en wil mijn tijd beter verdelen tussen al mijn werk, hobby’s en gezin. Ik ben nog steeds redelijk fit hoor. Ik kom gewoon door de medische keuring. Op drukke dagen loop ik in de fruitboomgaard soms wel 15 tot 20 km per dag! Zolang de fitheid het toelaat blijf ik bij de brandweer.”