Op zijn veertiende weet Sipke het al: hij wordt monteur! Sipke: ‘Ik was altijd bezig met brommertjes en had ook een baantje bij een transportbedrijf in de buurt. Het materieel en de techniek hebben me altijd geboeid. Inmiddels sleutel ik als monteur bij Scania niet meer aan brommertjes, maar aan vrachtwagens. Ik doe veel reparaties en aanpassingen. Graag denk ik mee met de klant; als ik iemand kan helpen, geeft dat voldoening.’

Elkaar opvangen

Dat helpen past overduidelijk bij Sipke: sinds 1997 is hij actief bij ploeg Haulerwijk. ‘Ik kende wat brandweerlieden in het dorp en de brandweer sprak me zeker aan. Maar ik dacht dat het niet voor mij was weggelegd. Ik heb namelijk één slecht oog. Toen ik werd gevraagd, bleek dat geen probleem. Ik zie gelukkig nog voldoende en kom zonder problemen door de PPMO.’ Een tijdlang was Sipke chauffeur/pompbediener, inmiddels is hij bevelvoerder. ‘Onze ploeg is zeer gemotiveerd en hecht, we kennen elkaar door en door. Dat is waardevol bij het brandweerwerk, zeker als je samen zware dingen meemaakt. Zoals een gezin met kinderen in een auto die te water raakte. We konden mensen redden, maar niet iedereen overleefde het incident. Dat vergeet je nooit meer. Erover praten en elkaar opvangen helpt dan enorm.’

Goed onderhouden

Sipke vindt dat zijn twee banen elkaar versterken. ‘Bij Scania ben ik BHV’er en neem ik kennis van brandveiligheid mee. Omgekeerd is de technische kennis van wagens soms handig bij het brandweerwerk. Een mooie wisselwerking. Het materieel van Brandweer Fryslân vind ik trouwens top. Het is van hoge kwaliteit en wordt goed onderhouden. Ik hoop nog jaren brandweerman te zijn. Zolang ik door de PPMO kom, blijf ik erbij!’

 

Tekst: Winneke Kok (GH+O)
Beeld: Team Horsthuis